Lijfelijk

Als je zo heftig in therapie bent zoals ik nu lijkt het alsof werkelijk ieder kraantje wordt opengedraaid. Dan wordt niet alleen de behoefte aan geestelijke warmte en liefde groter, maar hunker ik als een drenkeling naar lichamelijk contact.
Niet eens zo zeer de opwinding voorafgaande aan, of de feitelijke vrijpartij zelf, maar vooral de intimiteit achteraf: mijn wang op zijn blote buik terwijl hij nog meer krullen in mijn haar draait. Als ik zijn lach hoor resoneren in zijn borst omdat ik hem aan het lachen maakte.
Mijn mond is droog, mijn buik trekt samen. Ik verlies me in verlangen.