Sam

Vandaag verwerk ik het commentaar dat mijn uitgever gaf bij het hoofdstuk dat verhaalt over Sam, een van mijn grote favorieten. Geloof me, lieve lezers, dat is geen straf. 😉

Uitgebreid neem ik de tijd om hem te bekijken. Zal hij het initiatief nemen? Hij heeft praatjes genoeg. Hoe zal zo’n grote man aanvoelen? Zijn uiterlijk bevalt me, zijn stem is prettig. Maar wil ik dit wel? Ik kan nu nog terug. Makkelijk zelfs. Maar wil ik wel terug? Maar, maar, maar …
Mijn hart bonst in mijn borst en in gedachten verzonken masseer ik mijn pijnlijke kuit. ‘Dat komt ervan als je ijdel bent.’

Sam laat zich op zijn knie op de grond zakken en pakt mijn voet die volledig tussen zijn twee handen verdwijnt. Ik strek mijn been iets verder uit en zijn duimen kneden vanaf mijn enkel omhoog naar de binnenkant van mijn knie en weer terug naar beneden. Met zijn duimen wipt hij mijn pump uit en draait stevige rondjes over de bal van mijn voet. Eén van mijn vragen is al beantwoord: hij durft de eerste stap te nemen.