Mijn kousjes waren zo tot de rand gevuld dat vliegen bijna onmogelijk was. Maar het is gelukt. Rillerig en koud loop ik langs de Noordzee. Even doet een golf mij zo hard ik kan terug het Blankenbergse strand oprennen. Ik mag beslist niet nat worden. Klonterige feeënstof valt immers niet onopvallend weg te blazen. Voorzichtig,… Lees verder Feetje in Blankenberge
Ik ben niet zo van de maandag. Dan lijken mijn vleugeltjes meer te kreuken dan op andere dagen en zakken mijn kousjes sneller af dan mij lief is. En jullie weten, ik ben een beetje precies op mijn uiterlijk. Voor mij is ‘praktisch’ een gruwel. Mijn vak schept verplichtingen, vind ik. Maar vandaag lette ik… Lees verder Feetje vliegt weer
Feetje, dacht ik vanmorgen bij mezelf, Feetje, je kan nu wel bij de kachel blijven zitten omdat het regent, maar wat als het voorlopig rotweer blijft? Dat vond ik een scherpe vraag. Want ben je op een gegeven moment niet klaar met nagels lakken en vleugeltjes opwrijven? Niet dat dat niet belangrijk is natuurlijk. Mooier… Lees verder Feetje
Natuurlijk heeft zo klein zijn als ik ben zijn beperkingen, maar er zijn beslist voordelen aan verbonden. Ongezien heb ik de gelegenheid even heel dicht bij iemand te kruipen en daar wat feeënstof rond te strooien. Zo zit ik nu dicht op de huid van een vriend die daar beslist wel wat van kan gebruiken.… Lees verder Feetje
Vandaag bezoek ik H, een van de allerliefste mannen die ik mijn vriend mag noemen. Hij slaapt. Daarom ben ik extra voorzichtig als ik bij hem in zijn ziekenhuisbed klauter. Ik vouw mijn vleugeltjes zo strak mogelijk tegen me aan, want ik weet dat ze erg kunnen kriebelen als ik ze te heftig laat trillen.… Lees verder Feetje
Soms droom ik mij Feetje, een vertederend schepsel, schattig haast, slechts twee of drie mannenpinklengtes groot, Zo ook vandaag, want mijn bui is speels en ondeugend. Ik wil plagen en behagen. Mijn ‘slachtoffer’ is aan het werk. Het is een bijzondere dag voor hem, er staat veel op het spel. Ik hoor hem praten. Ik… Lees verder Feetje
