IK HEB JE LIEF

Met voorbedachte rade parkeer ik mijn auto achteruit in. Hij staat al te wachten en grijnst geamuseerd als ik nerveus wel drie keer moet steken. Even later zit hij op de gestoffeerde achterklep. Ik sta tussen zijn benen, dicht tegen hem aan. Door mijn terreinwagen aan het zicht onttrokken, lijkt de wereld niet meer te bestaan. We gunnen elkaar geen tijd en zoenen hartstochtelijk. Alles concentreert zich rond deze ene aanraking.

Zijn handen zijn overal. Ze glijden over mijn billen omlaag, glippen onder mijn rokje en gaan langs mijn kousen weer omhoog. Ik ril als zijn vingertoppen mijn inmiddels doorweekte string raken. Een triomfantelijk lachje bij mijn oor als hij voelt hoezeer hij me opwindt. Instinctief kantel ik mijn bekken. Hij gaat onmiddellijk op mijn uitnodiging in en zijn vingers glippen achter het fijne kant. Elektrische pulsen schieten door me heen en exploderen in mijn onderbuik. ‘Eindelijk …,’ hijgt hij tussen twee zoenen door, ‘Mijn meisje …’

Net als ik zijn broek heb losgeknoopt, gaat zijn telefoon. Zijn gezichtsuitdrukking verandert onmiddellijk. ‘Deze moet ik echt even opnemen, lief.’
Geconcentreerd luistert hij naar wat zijn gesprekspartner te zeggen heeft. De wijd openstaande pantalon contrasteert geestig met het zakelijke karakter van zijn gesprek waar geen einde aan schijnt te komen. Glimlachend stap ik uit mijn string. Hij merkt niet dat ik het niemendalletje in zijn broekzak laat glijden. Dan zak ik langzaam door mijn knieën.

Mijn handen glijden langs zijn bovenbenen naar zijn heupen. Als ik naar hem opkijk en hij verontschuldigend naar me lacht, geef ik een fel rukje. Net voldoende om hem iets naar voren te doen schieten. Naar waar ik hem wilde, zijn voeten op de grond, een uitdagende bobbel dicht bij mijn mond. Ik begraaf mijn gezicht in de zachte stof van zijn boxer.
Zijn mannelijke geur stuurt schokjes naar mijn onderbuik. Onder de druk van mijn lippen klopt het zacht, voelt hij heet en hard. Hij kreunt ingehouden terwijl de vingers van zijn vrije hand zich liefkozend buigen en strekken in mijn haar. Ik bijt hem zacht en voel hem nog harder worden. Mijn vingers haken onder de rand van zijn broek en trekken hem omlaag. Zijn adem stokt even als mijn hand achter in zijn boxer gaat en via zijn bilnaad traag naar voren glijdt.
‘Mijn excuus, uw laatste zin heb ik niet goed verstaan,’ zegt hij met gesmoorde stem. Zijn ballen trekken samen als ik mijn hand om ze heen vouw. Hij laat mijn hoofd los en zijn hand dekt zijn telefoon af. ‘Lief, dit is even belangrijk.’ Hij kijkt me streng aan. Ik lach. ‘Lekker belangrijk,’ fluister ik als ik zachtjes bijtend omhoog en omlaag beweeg. Aangekomen bij de rand zet ik stevig mijn tanden in zijn boxer. Mijn haren strelen zijn geslacht als ik de slip omlaag trek. Onwillekeurig schokt hij tegen me aan als ik speels zijn schacht likkend weer omhoog kom. Opnieuw stokt zijn adem als ik vlinderzacht het topje kus. Ik proef hem en kreun zacht als ik zijn smaak herken.

‘De lijn is erg slecht,’ zegt hij, ‘Ik sta in een parkeergarage.’
Mijn buik trekt samen als ik de trilling in zijn stem bemerk. Ik lik mijn lippen en open mijn mond. Nat, strak en warm glijd ik over hem heen. Zijn ballen reageren in mijn hand.
Kriebelend langs de binnenkant van mijn been baant mijn vocht zich een weggetje omlaag. ‘Mag ik u terugbellen?’ hijgt hij terwijl zijn hand weer in mijn haren klauwt.
Terwijl mijn tong als een slang heen en weer flitst, spannen mijn lippen zich om zijn kloppende begeerte. Ik ga omhoog en omlaag, mijn vingers masseren zijn samentrekkende ballen.
‘Ik moet u echt …,’ hoor ik hem zeggen, kreunend haast. Ik hoor iets vallen, maar schenk er geen aandacht aan omdat hij me met twee handen omhoog trekt. Zijn vingers grijpen om mijn heupen en hij tilt me op. Met ogen donker van verlangen draait hij zich om en vleit hij me achterin de auto. Hij spreidt mijn benen en begraaft zijn gezicht tussen mijn dijen.
‘Hallo …, hallo …,’ hoor ik naast mijn oor als ik me wellustig naar hem uitstrek. Terwijl ik mijn benen om zijn hoofd klem, sluit ik zijn telefoon af. Even helemaal van mij, denk ik terwijl golven van genot door mijn lichaam spoelen.
Zijn tong maakt me waanzinnig. Ik richt me op. Steunend op mijn ellebogen kronkel ik, schok ik, kreun ik keer op keer zijn naam. Mijn bloed jaagt door mijn lijf, mijn hart klopt zo snel dat ik naar adem moet happen. Ik hou van je, gonst door mijn verhitte geest.
Dan draait hij me om. Voor tederheid gunnen we ons deze keer geen tijd. Mijn voeten raken de betonnen vloer en ik laat me voorover op de bekleding van de laadvloer vallen. Zijn handen grijpen mijn heupen. Zijn nagels krassen mijn huid. Kreunend stoot hij zonder aarzeling diep in me. ‘Neem me,’ kreun ik, ‘Neem me diep!’
Hij stoot en stoot, vult me volledig. Mijn knieën knikken, mijn benen lijken van rubber.
‘Ik hou van jou.’

Ons afscheid is hartverscheurend. Geen kus wil de laatste zijn. Toch maakt hij zich van me los. Hij moet gaan. Terug naar haar.
Door een waas van tranen zie ik hem weglopen. Keer op keer kijkt hij naar me om. Ik zwaai manmoedig. Opnieuw breekt hij mijn hart. Als hij om de hoek verdwijnt, leg ik mijn hoofd op mijn gestrekte armen op het stuur. Mijn geluidloos huilen gaat over in heftig snikken.
Een kort tikje op mijn raam. Mijn portier wordt geopend en als ik opkijk, staat hij daar. Onstuimig trekt hij me uit mijn auto.
‘Lief …,’ zegt hij, ademloos haast. Hij moet wel terug gehold zijn. Zijn borstkas jaagt op en neer. Zijn blik is oneindig teder als hij mijn hoofd tussen zijn handen neemt.
‘Ik kan het niet, lief. Ik vond je string. Ik kan niet opnieuw bij je weg. Ik kán het niet.’ Zacht kust hij mijn tranen weg.
‘Ik heb je lief.’