MICK

Zijn bandleden kijken hem vragend aan als hij zegt gehoor te willen geven aan het ‘We want more’ van het uitzinnige publiek. Ze keren immers nooit vaker dan drie maal terug. ‘Nog een toegift? Joh, het zaallicht is al aan!’ Hij knikt. Want daar is het hem juist om te doen. Verblind door de felle spotlights had hij haar niet kunnen vinden. ‘Kom,’ zegt hij en stapt het podium op. Het gejuich is oorverdovend als hij de eerste akkoorden van Little baby inzet. Verhitte vrouwen juichen en gooien van alles en nog wat op het podium: van bloemen en briefjes tot slips en strings. In al die jaren is er weinig veranderd. Zijn bassist heeft een stijve van hier tot Tokio, dat is duidelijk te zien, maar hem doet het helemaal niets meer. ‘You go and I’ll come with you …’ Mick lijkt zijn gitaar in tweeën te willen breken. Hoe graag zou hij weer eens keihard worden. Van haar. Van haar! Fuck, wat mist hij zijn little baby.

Toen zij hem lang geleden haar stringetje toewierp was er iets met hem gebeurd. Hij had het opgeraapt en eraan gesnoven terwijl hij naar haar keek. Ze had niet gegild, zoals alle andere meisjes. Ze had uitdagend grijnzend geknipoogd, haar roze lippen getuit en hem een kus toegeblazen. De klaterende lach die erop volgde, had hem betoverd. Die avond had hij haar in zijn kleedkamer uitgenodigd.
Meestal stonden zijn vrouwelijke fans zo weer buiten. Een beet in een borst, een draai aan een tepel, vijf keer pompen en klaar. Maar zij was anders. Ze hadden geen sex gehad. Ze hadden de liefde bedreven. Eerst wild, daarna ongelooflijk teder. Hij genoot! Ze kuste, likte, at en dronk hem. Met huid en haar. Uitgeput was hij met zijn hoofd op haar buik in slaap gevallen. Ze wekte hem, uren later, met een kus op het puntje van zijn uitgeputte penis: ’Your Majesty, ik moet gaan.’ Hoe ondeugend hadden haar helderblauwe ogen geschitterd. ‘Tot ziens?’
Volstrekt ondersteboven schreef hij een song speciaal voor haar en stuurde haar een vrijkaartje. In plaats van zich vereerd te voelen, stak ze er ’s avonds de draak mee! Maar sindsdien bezocht ze hem na ieder optreden back-stage. Zoals zij hem beminde … daar kon geen enkele vrouw aan tippen. Niet alleen de passie en het genot. Het was vooral haar puurheid die hem in haar ban had gebracht. Ze hield van hém, niet van zijn roem. Zijn gebruikelijke onverschilligheid veranderde in overgave. Haar goddelijke lijf bleek verslavender dan cocaïne.

Maar zijn overspelige gedrag was hem duur komen te staan. ‘Scheiden? Ben je belazerd? Als je die slet prefereert boven mij zal je je kinderen nooit meer zien,’ had zijn vrouw geschreeuwd. ‘Vanaf nu bepaal ik hier de regels!’
Onder het mom van ‘Jullie weten toch wat voor gekken er rond lopen’ regelde ze dat voor, tijdens en na ieder optreden zijn kleedkamer binnenstebuiten werd gekeerd. Hij zag Carla alleen nog maar als ze, dankbaar gebruik makend van het ticket dat hij haar steevast stuurde, meezong en -danste op zijn muziek. Ze blies hem honderden kusjes toe en schreeuwde ‘I love you!’ als hij haar liedje zong. Hij miste haar zo dat zijn lijf er pijn van deed.

Zijn ogen flitsen heen en weer. Ook in de verlichte zaal vindt hij haar niet. Plichtmatig neemt hij afscheid van zijn hysterische fans en vertrekt naar zijn kleedkamer waar een geüniformeerde vrouw op haar knieën de ruimte achter en onder de ligbank controleert. Sexy schoenen, denkt hij een fractie van een seconde, maar besteedt verder geen aandacht aan het verleidelijke plaatje dat ze hem biedt. Zijn gedachten zijn elders. Kribbig schopt hij zijn laarzen uit. Zijn goudkleurige jasje belandt op een stoel en op weg naar de douche knoopt hij zijn shirt los. Hij snuift een lijntje en draait de kraan open.

Als hij shampoo in zijn haar masseert, denkt hij terug aan betere tijden. Hoe ze na afloop van een concert bij hem binnenstormde. Lachend, kwebbelend en verliefd tot over haar oren. Ze was stapeldol op hem, aanbad iedere centimeter van zijn lichaam. Meestal wist ze niet hoe snel ze hem uit moest kleden. Hoe vaak hadden ze zo samen onder de douche gestaan en had ze zijn depressieve gedachten domweg door het afvoerputje laten verdwijnen. De herinnering aan haar gulle, hete lijf windt hem op. Mick scheldt hardop en haat zijn prikkende tranen. Terwijl het warme water over zijn hoofd stroomt, beweegt hij zijn hand ruw heen en weer.

Hij ervaart het als een geweldige trip als stevige borsten zich tegen zijn rug drukken. Een zachte buik duwt tegen zijn billen. Precies zo voelde zij, zijn aanbiddelijke groupie.
Slanke vingers trekken zijn hand opzij. ‘Your Majesty, You go and I’ll come with you …’
Haar stem! Zijn adem stokt.
‘Dacht je dat ik je zou vergeten?’
Hij wrijft het water uit zijn ogen en ziet hoe haar zachtroze gestifte lippen zich om zijn gezwollen geslacht vouwen. Haar blauwe ogen twinkelen.
Mick kreunt: ‘Little baby!’
Naast zijn shirt op de badmat getuigen een paar stiletto’s en een verfrommeld uniform van haar passie.

(september 2016)